خبرگزاری پپنا –
دو غول صنعتی ژاپن، شرکت میتسوبیشی کمیکال (MCC) و ENEOS، از تکمیل ساخت بزرگ‌ترین تاسیسات بازیافت شیمیایی پلاستیک ژاپن خبر دادند. این پروژه از ژوئیه ۲۰۲۱ در مجتمع ایباراکی شرکت MCC واقع در شهر کامیسو آغاز شده بود و مراسم رسمی افتتاح آن روز چهارشنبه ۲ ژوئیه ۲۰۲۵ برگزار شد.
این واحد با بهره‌گیری از فناوری پیشرفته Hydro-PRT™، پلاستیک‌های زباله را با استفاده از آب فوق‌بحرانی به صورت شیمیایی تجزیه کرده و به روغن تبدیل می‌کند. این فناوری تحت لیسانس شرکت بریتانیایی Mura Technology به ژاپنی‌ها واگذار شده است.
روغن بازیافتی به‌دست‌آمده در واحدهای پالایش نفت و کراکر نفتا (naphtha cracker) دو شرکت، به عنوان خوراک مصرف شده و مجدداً به محصولات نفتی، شیمیایی و پلاستیکی تبدیل می‌شود؛ گامی مؤثر در مسیر اقتصاد چرخشی و کاهش ضایعات پلاستیکی.
این واحد بازیافت همچنین در مسیر دریافت گواهی بین‌المللی ISCC PLUS قرار دارد؛ معیاری برای محصولات پایدار که امکان عرضه محصولات متنوع حاصل از روغن بازیافتی را فراهم می‌سازد.
مقامات شرکت ENEOS با اشاره به چشم‌انداز بلندمدت خود اعلام کردند:
«هدف ما، تأمین پایدار انرژی و مواد اولیه و تحقق جامعه‌ای کربن‌خنثی است.»
از سوی دیگر، گروه میتسوبیشی کمیکال نیز با شعار
«ما با راه‌حل‌های نوآورانه، در مسیر کايتيکی — رفاه انسان و سیاره — پیشگام هستیم»
اعلام کرد که به عنوان یک شرکت تخصصی سبز، حل چالش‌های اجتماعی و پایداری را در اولویت قرار داده است.
این دو شرکت با راه‌اندازی رسمی این پروژه، گامی بزرگ در مسیر گذار انرژی، توسعه مواد اولیه سبز و تحقق جامعه‌ای چرخشی و بدون کربن برداشته‌اند
توضیح:
آب فوق‌بحرانی حالتی از آب است که در دمایی بالاتر از ۳۷۴ درجه سانتی‌گراد و فشاری بالاتر از ۲۲۳ بار (۲۲ مگاپاسکال) قرار دارد. در این شرایط، آب نه کاملاً مایع است و نه کاملاً گاز — بلکه حالتی میان‌مایه با ویژگی‌های منحصربه‌فرد دارد.
ویژگی‌های آب فوق‌بحرانی:
• چگالی شبیه مایع‌ها دارد (یعنی می‌تواند مانند مایع‌ها مواد را در خود حل کند)،
• ویسکوزیته و نفوذپذیری شبیه گازها دارد (یعنی به‌راحتی در مواد نفوذ می‌کند)،
• می‌تواند پیوندهای شیمیایی قوی مثل پیوندهای کربن–کربن را بشکند.
چرا در بازیافت پلاستیک کاربرد دارد؟
در فناوری‌هایی مانند Hydro-PRT™، از آب فوق‌بحرانی برای شکستن ساختار پیچیده مولکول‌های پلاستیکی استفاده می‌شود تا آن‌ها به مولکول‌های ساده‌تر (مثلاً روغن یا سوخت) تبدیل شوند. این روش نسبت به سوزاندن یا ذوب‌کردن مزایای زیست‌محیطی بیشتری دارد.
به زبان ساده:
آب فوق‌بحرانی همان آب است که در دما و فشار بسیار بالا به “ابرآب” تبدیل شده و می‌تواند زباله‌های پلاستیکی را مثل یک واکنشگر قوی، حل و تجزیه کند
